قبرس ماقبل تاریخ

اولین شواهد حضور انسان در قبرس به حدود 9700 سال قبل از میلاد برمی گردد. اولین ساکنان شکارچیان بودند، و از 8500 تا 7000 قبل از میلاد، دوره نوسنگی پیش از سرامیک نشان دهنده ظهور جوامع مستقر بود. روستای Khirokitia که قدمت آن به هزاره ششم قبل از میلاد می رسد، یکی از بهترین مکان های حفظ شده دوران نوسنگی است. خانه‌های دایره‌ای شکل آن، شبیه کندوهای زنبور عسل، با دیوارهای دفاعی احاطه شده بودند و نگاهی اجمالی به زندگی بی‌تحرکی اولیه داشتند.

 

دوران کالکولیتیک

در حدود 3800 سال قبل از میلاد، در دوران کالکولیتیک، پیشرفت‌های فنی جزئی رخ داد. استخراج مس در مقادیر کم آغاز شد و صنعتگران محلی مجسمه هایی را از پیکرولیت که یک ماده معدنی بومی است ساختند. دوران گذار به سمت شیوه های متالورژی پیشرفته تر بود.

شکوفایی عصر برنز

در سال 2400 قبل از میلاد، مهاجران از خاور نزدیک فناوری های جدیدی را معرفی کردند و اولین مراکز شهری را تأسیس کردند. مس شروع به جایگزینی ابزار و سلاح های سنگی کرد و تجارت را به میزان قابل توجهی تقویت کرد. قبرس از طریق شبکه های تجاری گسترده با مصر و آسیا رونق گرفت و یکی از ثروتمندترین دوره های آن را رقم زد.

 

نفوذ یونانی

پس از جنگ تروا در حدود قرن های 8 و 7 قبل از میلاد، آخایی های یونانی در قبرس ساکن شدند و زبان، مذهب و آداب و رسوم خود را با خود آوردند. شهرهایی مانند سولوی، کوریون، سالامیس، کیتیون و پافوس تأسیس شدند و به مراکز شهری کلیدی تبدیل شدند.

پادشاهی ها و فتوحات قبرس

در این مدت قبرس تحت تأثیر حاکمان مختلف از جمله آشوری ها، مصری ها و پارس ها قرار گرفت. از چهره های قابل توجه این دوره می توان به زنون فیلسوف سیتیوم و اواگوراس، پادشاه سالامیس اشاره کرد که در اوایل قرن چهارم قبل از میلاد علیه سلطه ایران مبارزه کرد.

 

دوره هلنیستی و رومی

در سال 333 قبل از میلاد، اسکندر مقدونی قبرس را به امپراتوری خود ادغام کرد. پس از مرگ او، یکی از ژنرال های او، بطلمیوس، کنترل جزیره را به دست گرفت. تحت حکومت بطلمیوسی، جزیره یکپارچه شد و پافوس پایتخت شد. در سال 58 قبل از میلاد، قبرس به استان رومی تبدیل شد و از معادن مس خود استفاده کرد و ساختمان‌ها، آمفی تئاترها، پناهگاه‌ها و سالن‌های ورزشی جدید ساخت.

مسیحیت و دوران بیزانس

مسیحیت توسط حواریون برنابا و پولس معرفی شد و قبرس اولین ایالتی شد که توسط یک پروکنسول مسیحی، سرگیوس پاولوس اداره می شد. پس از تقسیم امپراتوری روم در سال 395 میلادی، قبرس بخشی از امپراتوری بیزانس شد. با وجود تهاجمات، از جمله تهاجمات اعراب در سال 647 میلادی، قبرس تا سال 965 میلادی عمدتاً تحت کنترل بیزانس باقی ماند.

 

حکومت صلیبی و ونیزی

در سال 1185، ایزاک کومننوس نجیب بیزانسی خود را حاکم قبرس اعلام کرد اما توسط ریچارد شیردل در سال 1191 سرنگون شد. متعاقباً، ریچارد جزیره را به شوالیه‌های معبد فروخت که با مقاومت محلی روبرو شدند و او را وادار کرد تا آن را به نجیب فرانسوی گی دو لوزینیان بفروشد. . قبرس تحت حکومت لوزیگنان با ساخت کلیساها و صومعه ها شکوفا شد. با این حال، در سال 1489، جمهوری ونیزی کنترل جزیره را به دست گرفت، اما نتوانست آن را در برابر نیروهای عثمانی ایمن کند.

حکومت عثمانی و بریتانیا

در سال 1571، امپراتوری عثمانی قبرس را فتح کرد و حدود 300 سال حکومت کرد. آنها سلسله مراتب ارتدکس را احیا کردند، کلیسای کاتولیک را سرکوب کردند و مالیات های بیشتری را وضع کردند و هزاران شهرک نشین ترک را به این کشور آوردند.

در سال 1878، بریتانیا قبرس را از امپراتوری عثمانی اجاره کرد، در نهایت در سال 1914 آن را ضمیمه کرد و در سال 1925 آن را مستعمره اعلام کرد. قبرسی ها به اتحاد با یونان امیدوار بودند، اما در عوض با حکومت استعماری بریتانیا مواجه شدند که منجر به قیام های خشونت آمیز برای استقلال در دهه 1950 شد.

استقلال و تفرقه

در سال 1960، قبرس بر اساس توافقنامه زوریخ و لندن استقلال یافت و بریتانیا، یونان و ترکیه ضامن آن بودند. با این حال، درگیری بین جوامع یونانی و ترک قبرسی منجر به تقسیم بیشتر شد. در سال 1974، به دنبال کودتای مورد حمایت یونان، ترکیه به قبرس حمله کرد که منجر به اعلام جمهوری ترک قبرس شمالی در سال 1983 شد که تنها توسط ترکیه به رسمیت شناخته شد.

قبرس مدرن

امروز، قبرس با 371 TP3T از جزیره تحت کنترل ترکیه تقسیم شده است. با وجود این، قبرس به دلیل تاریخ غنی و میراث فرهنگی خود شناخته شده است و بازدیدکنندگان را از سراسر جهان به مکان های باستانی و مناظر زیبای خود جذب می کند.

تاریخ لایه‌ای قبرس با تأثیرات متنوع، آن را به یکی از جذاب‌ترین مقاصد در دریای مدیترانه تبدیل کرده است.